بانوی آب

اگر زنی به دلیل موجه و ناموجه تمایل به برقراری رابطه جنسی نداشته باشد تکلیف چیست؟ چرا هیچ وقت احساس زن مورد نظر قرار گرفته نشده باوجود راه های متعددی مثل ازدواج موقت یا مجدد که برای مردان در اسلام وجود دارد؟

 آثار نشوز زوجه
 
به محض اینکه عقد نکاح میان زن و مرد خوانده شد ، هر یک از آنان موظف به تکالیفی در برابر یکدیگر می شوند . یکی از این تکالیف که به موجب عقد نکاح بر عهده زن قرار می گیرد ، تمکین در برابر شوهر است . بر اساس قانون ، تمکین را می توان به دو نوع تمکین عام و تمکین خاص تقسیم بندی کرد . در صورتی که زن در امور کلی زندگی مشترک و یا روابط زناشویی از همسر خود تمکین نکند ، در اصطلاح فقهی و حقوقی به وی ناشزه گفته می شود . 

” به زن ناشزه نفقه تعلق نمی گیرد “

نفقه زن ناشزه

ماده 1108 قانون مدنی ، در خصوص رابطه تمکین و نفقه چنین مقرر کرده است که : " هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت خودداری کند ، مستحق نفقه نخواهد بود " . بنابراین ، در صورتی که زن از تمکین در برابر شوهرش خودداری کند ، از حق نفقه برخوردار نخواهد بود . البته ، در صورتی که  زن به یکی از دلایل قانونی از تمکین در برابر شوهرش خودداری کند ، همچنان حق نفقه خواهد داشت .

فان اطعنکم در ایه ۳۴ سوره نساء به چه معنی است ؟  
این زدن تا کجا ادامه باید داشته باشد؟ تنبیه بدنی فرزند در واقع به صلاح تربیت فرزند می باشد اما در اینجا به صلاح شوهر است نه زن؟ ایا اگر در قران مطرح می شد مرد درصدد رفع معضل و مشکل وناراحتی زن بر بیاید نتیجه هنری نداشت همیشه خداوند در مبانی اسلام به صورت یک طرفه فقط نیاز و مصلحت و نفع مردان را در نظر گرفته اند نه نیاز و مصلحت زن و مرد را هر دو  حکمت و علت اینکه اسلام فقط به طور ویژه نیاز و نفع و مصلحت مردان را  منظور داشته چیست چرا مصلحت زن و مرد را به طور هم زمان در نظر نگرفته لطفا تشریح بفرمایید.

«وَ اللاَّتِی تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیًّا کَبِیراً» نساء (۴)، آیه ۳۴.؛ «و زنانى را که از نافرمانى آنان بیم دارید، (-(نخست)-) پندشان دهید و (-(بعد)-) در خوابگاه ها از ایشان دورى کنید و (-(اگر تأثیر نکرد)-)، آنان را بزنید؛پس اگر شما را اطاعت کردند، (-(دیگر)-) بر آنها هیچ راهى (-(براى سرزنش)-) مجویید که خدا والاى بزرگ است».
پاسخ این است که آرى، قرآن شریف در آیه مورد بحث، چنین مطلبى را بیان فرموده است و ما هیچ گاه اصل آن را در قرآن انکار نمى کنیم؛ ولى
نکته مهم این است که بدانیم اسلام و قرآن که آن همه به زن خدمت کرده است و در زمانى که او را در حد یک کالاى کم ارزش تنزّل داده بودند، وى را به جایگاه بلندى رسانید، چرا چنین دستورى داده؟
به نظر ما این مسئله، یک توصیه و سفارش اخلاقى صرف هم نیست؛ بلکه یک دستور و تکلیف است؛ ولى قبل از آن که به اصل پاسخ بپردازیم، مناسب است نظر اسلام راجع به نوع و جنس زن روشن گردد؛ تا آن حکم قرآنى با توجه به این نظر، مورد تأمل قرار گیرد. در این باره، روایات فراوانى وجود دارد که به چند نمونه زیر اکتفا مى کنیم: