بسم الله الرحمن الرحیم
خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها؛
بخش هفدهم
🌀 اتمام حجت
✅ ممکـن اسـت سـؤال شود آیـا حضـرت میدانست که این جماعت با این خطبه و این سخنان هم تکانی نمیخورند یا نمـیدانسـت؟عبارت بعدی حضرت نشان می دهد که حضرت تا چه انـدازه نسـبت بـه ایـن مـردم و اعمالشان و آینده شناخت دارد. ایشان میفرماید:
« من گفتم آنچه گفتم در حالی که شناخت داشتم که یاری نکردن با شما آمیخته شده و می دانستم که سخنان من در شما اثر ندارد چون شما را میشناسـم کـه نسـبت بـه ارزشـهای معنوی بی تفاوت شده و در رفاه ّمادی فرو رفتهاید و بی وفایی همچون لباس، دلهای شـما رادر خود جای داده است. اما اینها را گفتم بخاطر جوشش روحم، بخاطر سوزش دل مـن و بـرای کُنـد شـدن و از کار افتادن سرنیزه »
✅ حضرت اشاره به این دارند که اگر انسـان عمـلاً نتوانـد از حـق دفاع کند و از دستش کاری برنیاید آنجاست که باید با زبان گویایش حق را آشکارا مطرح کند گر چه توان به پا داشتن آن را نداشته باشـد و نبایـد سـاکت بنشـیند.
✅ حضرت فاطمه زهرا (س) در انتهای کلامشان با جملاتی که در حقیقت تحقیر حاضران در آن مستتر است می فرماید حالا که فدک را می خواهید طنابش را محکـم نگه دارید که عواقب و پیامدهای دنیوی و اخـروی و معنـوی بـه دنبـال دارد؛ اما بدانید آن طور کـه مـی خواهیـد بـه شـما سواری نخواهد داد، کنایه از این که شما به آن اهدافی که دارید نخواهید رسید و این خیانت شما در تاریخ باقی میماند.
✅ و با این آیه قرآن خطبه خود را به به پایان می برند که شما منتظر باشید ما هم منتظر می مانیم.
ادامه دارد ...