بانوی آب

در‌ ایه 35 سوره نساء ایا واقعا داور از جانب مرد و زن مشکل را حل و فصل میکند؟ علت این حکم چیست؟

«وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَکَماً مِّنْ أَهْلِهِ وَحَکَماً مِّنْ أَهْلِهَآ إِنْ یُرِیدَآ إِصْلَحاً یُوَفِّقِ اللَّهُ بَیْنَهُمَآ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیماً خَبِیراً»؛

و اگر از (ناسازگارى و) جدایى میان آن دو (زن و شوهر) بیم داشتید، پس داورى از خانواده‏ شوهر، و داورى از خانواده‏ زن برگزینید (تا به اختلاف آن دو رسیدگى کنند) اگر این دو بناى اصلاح داشته باشند خداوند میان آن دو را به توافق مى ‏رساند، زیرا خداوند، (از نیّات همه) با خبر و آگاه است.

تفسیر عبارت:

«ان خفتم شقاق بینهما فابعثوا...»

کلمه (شقاق ) به معناى قهر کردن و عداوت است، خداى سبحان براى مواردى که احتمال برود کار زن و شوهر به دشمنى بیانجامد دستور داده یک حکم از طرف زن، و یک حکم از طرف مرد به مساله رسیدگى کنند، زیرا دخالت یک حکم این خطر را دارد که او جانب یک طرف را بگیرد، و حکم جائرانه کند، و معناى اینکه فرمود: (ان یریدا اصلاحا یوفّق اللّه بینهما) این است که اگر واقعا هر دو طرف نزاع بناى اصلاح داشته باشند، و عناد و لجبازى در کارشان نباشد خداى تعالى به وسیله دو حکم بین آن دو توافق و اصلاح برقرار مى کند، چون وقتى دو طرف زمام اختیار خود را به حکم خود بدهند (حکمى که خودشان پسندیده اند) قهرا توافق حاصل مى شود.

ولى در آیه شریفه حصول توافق را به خداى تعالى نسبت داده، به اینکه سبب عادى یعنى اصلاح خواهى آن دو تسلیم بودنشان در برابر حکمى که حکم ها مى کنند در کار هست، و باید نتیجه را به این سبب نسبت بدهد، لیکن به خداى تعالى نسبت داد تا در ضمن بفهماند سبب حقیقى و آن کسى که میان اسباب ظاهرى و مسببات آنها رابطه برقرار مى کند خداى تعالى است، او است که هر حقى را به صاحب حق مى دهد، و در آخر آیه فرمود: (ان اللّه کان علیما خبیرا)، و مناسبت این جمله با مضمون آیه روشن است.

https://quran.anhar.ir/tafsirfull-8066.htm