بانوی آب

پیامبر اکرم «ص» فرمودند: زن بدون اذن همسرش نباید شخصی را به منزل شوهر راه بدهد. این حرف درستی است اماجایی واقعا مردی با دلیل موجه و ناموجه قصد صله رحم بابستگان نزدیک را ندارد خوب تکلیف چیست؟

دو گونه زندگی

زندگی خانوادگی، می شود که دو گونه باشد: 1ـ زندگی حقوقی؛ 2ـ زندگی اخلاقی. هر کدام از این دو گونه زندگی، ویژگی هایی دارند و نتایج و ثمره هایی را به بار می آورند.

زندگی حقوقی:

زندگی حقوقی، آن است که حیات مشترک زن و شوهری براساس قوانین حقوقی و کیفری مدنی و خانوادگی بنا شود و همسران بنگرند که در زندگی مشترک شان و در قبال همسرشان چه وظایفی برعهده دارند و نیز چه چیزهایی از هم طلبکارند. در ساختن این نوع زندگی و مدیریت آن از قوانین حقوقی و کیفری استفاده می کنند و به منابع حقوقی و فقهی استناد می نمایند.

در این نوع از زندگی، هر کس در پی دریافت و استیفای حقوق خویش است و همسرش را موظف به ادای حقوق و انجام وظایف همسری می داند و او را می پاید که مبادا حقوق وی را ضایع کند و یا آنها را به کمال نپردازد. خود را نیز مجبور به انجام تکلیف در قبال همسر و ادای حقوق او می داند؛ که اگر ادا نکند و انجام ندهد، همسرش طلبکارانه آنها را مطالبه خواهد کرد.

چرا نذر زن شوهردار بدون اذن شوهر جایز نیست؟ حکمت چیست؟  

🔷حکم مسئله:

نظر مراجع عظام تقلید درباره‌ی نذر زن بدون اجازه‌ی شوهر، مختلف بوده و به شرح ذیل است:

1. نذر زن، بدون اجازه شوهر، باطل است.[1]

2. نذر زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد، بى‌‌اجازۀ او باطل است.[2]

3. اگر نذر زن مزاحم حقوق شوهر باشد، بدون اذن او [در همه حالات‏] باطل است و بنابر احتیاط واجب در اموال خودش نیز (غیر از حج، زکات، صله رحم و احسان به پدر و مادر) با اذن شوهر نذر کند.[3]

4. اگر شوهر از نذر کردن زن جلوگیرى نماید، زن نمى‌تواند نذر کند، مگر این‌که وفای به نذرش مُنافى با حقّ شوهر نباشد.[4]

5. نذر زن بدون اجازۀ شوهر بنابر احتیاط واجب وضعاً منعقد مى‌‌شود.[5] (یعنی هر چند جایز نیست، اما صحیح است).

یکی از اعمال مستحبی [1] که در احادیث از آنها یاده شده و شوهر را محق دانسته، که از آن منع کند روزه مستحبی بانوان می باشد.

این مطلب در احادیث متعددی بیان شده است.

1 عن ابی جعفر(ع) قال: قال النبی(ص): لیس للمرأة ان تصوم تطوعا الا باذن زوجها؛ [2]

روا نیست، زن بدون اذن همسر روزه مستحبی بگیرد.

2 عن ابی عبداللّه (ع) قال: لا یصلح للمرأة ان تصوم تطوعا الا باذن زوجها؛ [3]

صلاح نیست زن بدون اجازه شوهر روزه مستحبی بگیرد.

3 عن علی بن الحسین(ع) فی حدیث قال: و اما صوم الاذن فان المرأة لا تصوم تطوعا الا باذن زوجها؛ [4]

روزه با اجازه، عبارت است از روزه مستحب زن با اجازه شوهر.

4 عن ابی عبداللّه (ع) قال: قال رسول اللّه (ص): من فقه الضیف ان لا یصوم تطوعا الا باذن صاحبه و من طاعة المرأة لزوجها ان لا تصوم تطوعا الا بإذنه و امره و من صلاح العبد و طاعته و نصیحة لمولاه ان لا یصوم تطوعا الا باذن مولاه و امره ...؛ [5]

از نشانه های فقه و دانایی میهمان است، که بدون اجازه میزبان روزه ندارد، از نشانه های اطاعت زن از شوهر آن است، که از شوهر برای روزه مستحبی اذن بگیرد. از نشانه های صلاح و اطاعت و خیرخواهی برده نسبت به مولا آن است که بدون اذن او روزه نگیرد.

5 عن الصادق عن ابائه(ع) فی وصیة النبی(ص) لعلی(ع) قال: یا علی! لا تصوم المرأة تطوعا الا باذن زوجها؛ [6]

زن بدون اذن شوهر روزه ندارد.

6 عن جابر بن یزید الجعفی قال سمعت اباجعفر محمد بن علی الباقر(ع) یقول: ... و لا یجوز لها ان تصوم تطوعا الا باذن زوجها. [7]