آیا رضایت شوهر شرط قبولی عبادات نزد خداوند است؟ آیا کسب رضایت زن در قبولی اعمال مرد شرط نیست؟
زن اگر به وظایف خود نسبت به شوهرش عمل نماید، خداوند از او راضی است. بحث درباره وظایف زن نسبت به شوهر مجالی وسیع می‌طلبد، اما در عین حال کلیات وظایف زن در برابر شوهر با توجه به حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) اینگونه است:
اطاعت از شوهر
حفظ مال شوهر
بدون اذن او روزه مستحبی نگیرد (اگر مخالفت با حقوق شوهر دارد)
در مورد مسائل جنسی مانع شوهر نشود
بدون اذن شوهر از خانه خارج نگردد
زن و شوهر باید لباس و عیب پوش یکدیگر و همکار و مشاور و معاون با یکدیگر باشند. بنا براین باید بتوانند در کنار یکدیگر با احترام متقابل و ایجاد زمینه مساعد برای فعالیت طرف مقابل اعتماد و همکاری را در خانواده ایجاد نمایند.
اینها در بعد مسائل حقوقی و شرعی بود که البته متقابلا وظایفی هم برای مردان در نظر گرفته شده که باید ملزم به ادای آن باشند.
اما در بعد مسائل اخلاقی نیز زن و شوهر نسبت به همدیگر وظایفی دارند که در صورت عدم رعایت، عواقب آن به سایر اعمال هم تسری دارد که در روایات هم به آن اشاره شده است که به بعضی از آنها را می پردازیم:
در روایت داریم که اگر خانمی به همسرش بگوید که خیری از تو به من نرسیده است، اعمال نیک او از بین می‌رود.
در جایی دیگر آمده است: زنی که بر مردش چیزی را تحمیل می‌کند اعمالش از بین می‌رود و روز قیامت خدا را در حالی ملاقات می‌کند که خدا از او خشمگین است.
پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم » می فرمایند: خانمی که شوهرش را آزار می‌دهد خدا نماز او را قبول نمی‌کند و هیچ عمل خوب و نیکویی را از او قبول نمی‌کند.
در روایت داریم: نفرین شده است، نفرین شده است، زنی که مردش را آزار می‌دهد. در مورد خشونت روایت داریم که اگر زنی بر مردش غضب کند و خشونت داشته باشد، خدا او نمی‌بخشد.
فراموش نکنیم که مرد از زن دلبری می‌خواهد نه دلیری.
یکی از موانعی که برای کمال نماز در نصوص و روایات بدان اشاره شده اذیت و آزار و روا داشتن ستم به همسر است.
یکی از بارزترین مصادیق ظلم که شاید عقاب شدیدتری هم داشته باشد، ظلم به همسر در خانه است.
در توصیه‌های اولیای دین و بزرگان دینی سفارش زیادی شده که در میان اعضای خانواده عدالت بلکه عفو و گذشت و اخلاق دینی باید حاکم باشد؛ و کمترین ستم نسبت به زیر دستان، هیچ توجیه شرعی ندارد؛ و این عمل که قبیح‌ترین و زشت‌ترین عمل محسوب می‌شود مانع بزرگی برای کمال نماز است.
