رضایت شوهر
در روایت امده هست : برای زن هیچ شفاعتی به اندازه رضایت شوهر مفید و ثمربخش نیست. حکمت این حکم در چیست؟
امام باقر(ع) می فرمایند: «لا شَفیعَ لِلمَرأةِ اَنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها»۱ یعنی برای زن نزد پروردگارش هیچ شفاعت‌کننده‌ای کارسازتر از خشنودی شوهرش نیست.
در ابتدا باید به این نکته توجه داشت که این قبیل روایات از بیان نورانی ائمه اطهار(ع) حاشیه امن برای مرد در خانواده ایجاد نمی‌کند و اتفاقاً اگر مردی بر خانواده خود سخت بگیرد و بداخلاقی و بدزبانی کند، برابر تعالیم اسلامی مؤاخذه خواهد شد. متأسفانه دنیای امروز در غرب به دنبال ترویج تفکر فمینیستی است و برخی نیز در کشورمان آگاهانه یا از سر عدم آگاهی دنباله روی این تفکر شده‌اند. در این تفکر رضایت شوهر برای زن اهمیتی ندارد، حال آنکه در این روایت شریف برترین شفیع خشنودی شوهر دانسته شده است.
باز هم باید تأکید کرد: زن اگر الگوی خود را در کسب رضایت همسر، زهرای اطهر(س) قرار می‌دهد، مرد نیز باید از علی(ع) همسرداری بیاموزد، چنانچه امام باقر(ع) در روایت دیگری فرمود «گرامی‌ترین شما مردان نزد پروردگار متعال آن است که به همسر خود بیشتر احترام می‌گذارد و او را تکریم می‌کند».
قرآن کریم برخلاف آنها که بدون توجه به ظرفیت‌ها و تفاوت‌های فیزیولوژیک و نقش‌های اجتماعی به دنبال برابری همه حقوق و قوانین میان زن و مرد هستند، اتفاقاً با عدالت کامل ملاک رستگاری و ورود به بهشت را فقط ایمان به خدای سبحان و عمل صالح می‌داند و زن یا مرد بودن را در این زمینه دخالت نمی‌دهد. «مَن عَمِلَ صالِحاً مِن ذَکرٍ اَو اُنثی وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَلنُحییَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَة وَ لَنجزِیَنَّهُم اَجرَهُم بِاحسَنِ ما کانُوا یَعمَلون؛ هر که کار شایسته‌ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام می‌دادند، خواهیم داد» (آیه ۹۷ سوره مبارکه نحل).
زن و مرد در زندگی خانوادگی نیز باید تمام سعی خود را در انجام اعمال صالح و کسب خشنودی یکدیگر به‌کار گیرند و زنان نیز به دور از فرهنگ منحرف غرب، کسب رضایت همسر خود را سبب رستگاری بدانند.
۱. سفینة البحار، ج 1، ص 561
لینک کوتاه: https://b2n.ir/150961
