بانوی آب

آیا رضایت شوهر شرط قبولی عبادات نزد خداوند است؟ آیا کسب رضایت زن در قبولی اعمال مرد شرط نیست؟

زن اگر به وظایف خود نسبت به شوهرش عمل نماید، خداوند از او راضی است. بحث درباره وظایف زن نسبت به شوهر مجالی وسیع می‌طلبد، اما در عین حال کلیات وظایف زن در برابر شوهر با توجه به حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) اینگونه است:

 اطاعت از شوهر
 حفظ مال شوهر
 بدون اذن او روزه مستحبی نگیرد (اگر مخالفت با حقوق شوهر دارد)
در مورد مسائل جنسی مانع شوهر نشود
 بدون اذن شوهر از خانه خارج نگردد
زن و شوهر باید لباس و عیب پوش یکدیگر و همکار و مشاور و معاون با یکدیگر باشند. بنا براین باید بتوانند در کنار یکدیگر با احترام متقابل و ایجاد زمینه مساعد برای فعالیت طرف مقابل اعتماد و همکاری را در خانواده ایجاد نمایند.

اینها در بعد مسائل حقوقی و شرعی بود که البته متقابلا وظایفی هم برای مردان در نظر گرفته شده که باید ملزم به ادای آن باشند.

 اما در بعد مسائل اخلاقی نیز زن و شوهر نسبت به همدیگر وظایفی دارند که در صورت عدم رعایت، عواقب آن به سایر اعمال هم تسری دارد که در روایات هم به آن اشاره شده است که به بعضی از آنها را می پردازیم:

در روایت داریم که اگر خانمی به همسرش بگوید که خیری از تو به من نرسیده است، اعمال نیک او از بین می‌رود.

در جایی دیگر آمده است: زنی که بر مردش چیزی را تحمیل می‌کند اعمالش از بین می‌رود و روز قیامت خدا را در حالی ملاقات می‌کند که خدا از او خشمگین است.

پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم » می فرمایند: خانمی که شوهرش را آزار می‌دهد خدا نماز او را قبول نمی‌کند و هیچ عمل خوب و نیکویی را از او قبول نمی‌کند. 

در روایت داریم: نفرین شده است، نفرین شده است، زنی که مردش را آزار می‌دهد. در مورد خشونت روایت داریم که اگر زنی بر مردش غضب کند و خشونت داشته باشد، خدا او نمی‌بخشد.

فراموش نکنیم که مرد از زن دلبری می‌خواهد نه دلیری.

یکی از موانعی که برای کمال نماز در نصوص و روایات بدان اشاره شده اذیت و آزار و روا داشتن ستم به همسر است.

یکی از بارزترین مصادیق ظلم که شاید عقاب شدیدتری هم داشته باشد، ظلم به همسر در خانه است.

در توصیه‌های اولیای دین و بزرگان دینی سفارش زیادی شده که در میان اعضای خانواده عدالت بلکه عفو و گذشت و اخلاق دینی باید حاکم باشد؛ و کمترین ستم نسبت به زیر دستان، هیچ توجیه شرعی ندارد؛ و این عمل که قبیح‌ترین و زشت‌ترین عمل محسوب می‌شود مانع بزرگی برای کمال نماز است.

از پیامبر « صلی الله علیه وآله وسلم » مرویست که فرمودند:
«کسی که همسر خود را آزار دهد نماز و اعمال نیک او پذیرفته نیست نزد خداوند مگر اینکه او را کمک نماید یا او را راضی نماید هر چند در تمام ایام عمر، روزه داشته باشد و نیز شوهر هم دارای همین نوع از عذاب و عقاب است در صورتی که به همسرش ظلم روا بدارد.»

از اصحاب و یاران پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده است که حضرتشان به سه چیز بسیار تأکید داشته و نزدیکان خود را بدان توصیه می‌فرمودند:

«الصلاة الصلاة وما ملکت ایمانکم لا تکلِّفُوهم ما لایطیقون واتقوا الله فی النساء فانَّهُنَّ عوانٌ فی ایدیکم»؛
«نماز، نماز بگزارید و به زیر دستان به نیکی رفتار کنید و از خدا بترسید در کار زنان که آنان اسیران دست شمایند.»

نماز و عدالت با زیر دستان و تقوای الهی سه امر مهمی هستند که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پیروان و نزدیکان خود را بدان توجه داده اند. به نظر می‌رسد که ارتباط این سه امر در این باشد که نماز واقعی موجب می‌شود که نمازگزار از ظلم و تعدی به حقوق دیگران دوری نموده و درجات ایمان و ترس از خدا در قلب او بیشتر گردد و متقابلاً کسی که به خانواده و دیگران ظلم و ستم نماید و در عین حال نماز هم بخواند. نمازش هر چند شرط صحت را داراست، ولی قطعاً شرط کمال را فاقد است.

چنین حکمی هم برای مردان آمده است و هم برای زنان. در روایات تأکیدات زیادی شده است که زن باید در رضایت شوهر بکوشد؛ و احادیث بسیاری از معصومین (علیهم السلام) در باب ارتباط عبادات با رضایت شوهر بیان شده است.

از صاحب شریعت اسلام و خاتم پیامبران (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت است که: «خداوند نماز پنج گروه را نمی‌پذیرد بند‌هایی که از مولای خود فرار کرده است، شراب خوار، رباخوار، کسی که عاق والدین قرار گیرد و زنی که شوهرش از او راضی نباشد.» (مستدرک الوسائل، ج. ۱۳، ص. ۳۳۲)

پس نماز در رعایت موازین شرع و در زندگی خانوادگی و عفو و گذشت در روابط زناشویی نقش مهمی را ایفا میکند یعنی آنان که مواظبت بر عبادات و نماز خویش دارند و بدان اهمیت میدهند به حفظ موازین شرع مقیدتر و به مقام قرب الهی نزدیکترند. چون کمترین آثار نماز همین است که در میان اهل خانواده ظاهر گردد و از آنجا به جامعه تسرّی یابد و آنکه به حفظ نماز توجه و اهمیتی قائل نیست از معاصی و گناهان نسبت به خانواده و جامعه اِبایی ندارد.

پس بیائیم به این کلام نورانی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) جامه عمل بپوشانیم که فرمودند:

مَنْ صَبَرَ علی سوء خُلق اِمرأته اعطاه الله من الاجر مثل ما اعطی ایوب علی بلائه ومَنْ صَبرتْ علی سوء خُلقِ زوجِها اعطا‌ها اللهُ مثل ثوابِ آسیةَ امرأة:

هر مردی که بر بداخلاقی همسرش برای خدا صبر و شکیبایی کند خداوند بزرگ برای هر بار صبر او، پاداشی همانند و همسنگ پاداش صبر ایوب در برابر بلای او به وی خواهد داد و هـر زنى که در بـرابر بـد اخلاقى شـوهـرش صبر و شکیبایى ورزد، خداوند همانند (ثواب) آسیه (همسر فرعون) به او عطا کند. (وسائل الشیعة/۱۱۵/۳۷ / بحار الأنوار: ۱۰۳ / ۲۴۷ / ۳۰ منتخب میزان الحکمة: ۲۵۴)

https://www.yjc.ir/fa/news/6706291/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D8%B7-%D9%82%D8%A8%D9%88%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D8%B2%D8%A6%DB%8C%D8%A7%D8%AA

لینک کوتاه:https://b2n.ir/900315