بانوی آب

چرا برای بیعت با زنان در قران خداوند می فرماید انها را امتحان کنید اما برای مردان این را نمی فرماید؟

این موضوع به شأن نزول آیه ۱۰ سوره ممتحنه باز می گردد؛

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا جَاءَکُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْکُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ أَنْ تَنْکِحُوهُنَّ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْیَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِکُمْ حُکْمُ اللَّهِ ۖ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ »﴿١٠﴾
ای مؤمنان! هنگامی که زنان باایمان [با جدا شدن از همسرانشان] هجرت کنان [از دیار کفر] به سوی شما می آیند، آنان را [از جهت ایمان] بیازمایید، البته خدا خود به ایمان آنان داناتر است. پس اگر آنان را باایمان تشخیص دادید، آنان را به سوی کافران [که همسرانشان هستند] باز مگردانید، نه این زنان بر کافران حلال اند، و نه آن کافران بر این زنان حلال اند، و مهریه ای که همسران کافر به زنان مؤمن خود داده اند به آنان بپردازید، و بر شما گناهی نیست در صورتی که مهریه شان را به آنان بدهید، با آنان ازدواج کنید، و به عقد و پیوندهای زنان کافر [تان که به کفار پیوسته اند] پای بند نباشید [که آن عقد و پیوند باطل شده و وظیفه شما رها کردن آنان است] و آنچه را شما [برای همسران مرتد و فراری خود که به کافران پناهنده شده اند] هزینه کرده اید [از کافران] بخواهید، و آنان هم باید آنچه را هزینه کرده اند از شما درخواست کنند؛ این حکم خداست که میان شما حکم می کند، و خدا دانا و حکیم است.

شأن نزول

بر مفاد صلح حدیبیه، مسلمانان و کفار با هم پیمان بستند که اگر افرادی از مدینه به مکه فرار کردند، می‌توانند در آنجا زندگی کنند؛ و برعکس اگر فردی از مکه به مدینه رفت، مسلمانان باید او را به کفار بازگردانند.[۱] پس از این پیمان‌نامه، زنی از کفار به نام سبیعه یا ام کلثوم[۲] مسلمان شد و از مکه به مدینه رفت. کفار مکه تقاضای بازگرداندن او را کردند.[۳] به عقیده مفسران در این هنگام «آیه امتحان» نازل شده و به پیامبر(ص) دستور داده شد ایمانِ زنان مومن آزموده شود و در صورت اطمینان از ایمان آنها، به مکه بازگردانده نشوند.[۴]

به گفته مفسران، بازنگرداندن مؤمنان به مکه، مخالف مفاد صلح حدیبیه نبوده؛ زیرا در این پیمان‌نامه، درباره زنان چیزی نوشته نشده بود.[۵] علامه طباطبایی نیز معتقداست‌در پیمان‌نامه، فقط به بازگشت مردان اشاره شده بود.[۶]

پی نوشت ها:

۱. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۳۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۱۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۲۴۰.
۲. خواجه عبدالله انصاری، کشف الأسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص۷۳؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۰۶.
۳. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۳۵.
۴. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۱۰.
۵. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۱۰؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۰۶.
۶. طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۲۴۰.

http://fa.wikishia.net/view/%D8%A2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%A7%D9%86

لینک کوتاه: https://b2n.ir/b11256