🌺 گفتیم که یکی از کارکردهای لباس، 👈 حفظ آبرو و شأن افراد است، برداشتی که در بدو امر از این عنوان می شود ، ضرورت حفظ شأن و شخصیت توسط لباس است که
👈 هم در آموزه های دینی بر آن تاکید شده است
👈و هم عقل و فطرت انسانی چنین امری را می پذیرد.
🌸 لذا با نگاهی به تعالیم ائمه معصومین متوجه ⬅️ مذمت پارینه پوشی و ژنده پوشی و انگشت نما شدن از این منظر خواهیم شد.
✅ بنابراین تفریط در حفظ شأن و آبرو یعنی فرد عمدا لباسی بپوشد که به شخصیت او آسیب بزند و ⬅️ این می تواند مصداقی از لباس شهرت باشد که در اسلام حرام است. ➡️
🌺و منظور از "شأن"
👈 هم همان #حیثیت_انسانی_و_عقلایی فرد
👈 و توجه به #نیازهای_حقیقی او است
👈 و نه شئونات خیالی که برخی به تناسب مقام اجتماعی و توانمندی اقتصادی برای خود قائل می شوند.
🌸 واضح است که مخاطب مبحث تفریط افرادی که توان مالی تهیه لباس مناسب را ندارند، نمی باشند.👌
🌺 اما افراط در این قسمت وقتی رخ می دهد ⬅️ که فرد بخواهد به وسیله لباس برای خود شخصیت و آبرو و توجه و اعتبار کسب کند.
🌸 در این رابطه بزرگان دین و حکمت و ادب از قدیم الایام با انواع روایات و حکایتها 👇
سعی در نهی افراد از افتادن در این دام مهلک داشته اند.
🌺 چرا که این نگاه فرد را به استفاده از لباس های فاخر سوق می دهد و بدیهی است که این لباس تفاخر اگر شخصیت آور باشد، در یک فرد و دو فرد متوقف نخواهد شد و علاوه بر هدر رفت منابع مادی و معطوف شدن توجه افراد به یک مقوله غیر سازنده ، روح تفاخر و تکاثر را بر جامعه حاکم خواهد کرد که در یک طرف رخت بر بستن روح ایمان و در طرف مقابل انواع #عقده_های_روانی را به دنبال خواهد داشت و 🔰 نتیجه کلی آسیب دیدن امنیت روانی و ایمان عمومی است.
🌸 در اینجا هم متوجه ⬅️ ربط مستقیم ترویج لباس تفاخر به عنوان عاملی مزاحم برای استقرار #عدالت_اجتماعی و خصوصا حفظ امنیت روانی قشر کم برخوردار می شویم.
✅ بنابراین در ربط با مقوله حفظ آبرو و شأن انسان، از منظر لباسی که می پوشد، 👈 افراط و تفریط هر دو پرتگاههایی هستند که می توانند فرد و جامعه را از مسیر مستقیم خود دور کنند.👉
🌺 با این توجه که تفریط، ⬅️ بیشتر به سلوک الهی فرد لطمه می زند و
افراط، ⬅️ هم بر سلوک الهی فرد و هم بر سلوک ایمانی جامعه.
✅ بنابراین واضح است که در اینجا هم #صراط_مستقیم در حفظ #اعتدال است.
معیارهایی که در این رابطه باید مد نظر قرار داد:
🦋حفظ سلامت و امنیت روحی و روانی فرد و جامعه
🦋 عدم بذل توجه بیش از حد به یک نیاز جسمانی و بازماندن از مسائل انسانی مهم تر
🦋 عدم هدر رفت منابع مالی خانواده و جامعه برای یک مقوله مصرفی غیر مولد و افتادن در ورطه اسراف
و مواردی از این دست است.
🌸 با توجه به اینکه با فردی شدن معیار تشخیص، احتمال خطا بالا رفته و ممکن است سلیقه ها و امیال توجیه کننده شاخص ها بشوند، ⬅️ نسخه عمومی در حفظ #ساده_زیستی در ملاء عام و پوشیدن لباس هایی است که طبقه متوسط و ضعیف بدون مشقت قادر به تهیه آن باشند.
